-
Strona Archiwalna
Aktualna strona znajduje się pod adresem: gov.pl/dyplomacja
-
Aktualności Sekcja zawiera informacje o bieżącej działalności MSZ.
Polityka zagraniczna Tu przeczytasz o priorytetach polskiej polityki zagranicznej, stosunkach z poszczególnymi krajami świata i organizacjami międzynarodowymi.
Ministerstwo Sekcja prezentuje m.in. informacje o Kierownictwie i strukturze MSZ, Protokole Dyplomatycznym i innych zagadnieniach związanych z resortem.
Informacje konsularne Tu znajdziesz informacje konsularne MSZ, w tym te przydatne przed każdą podróżą np. adresy polskich ambasad, konsulatów, ostrzeżenia i porady. Dowiesz się też jak poświadczyć dyplom akademicki czy jak wystąpić o paszport lub wizę.
-
WYDARZENIA
-
12 grudnia 2018
Funkcjonujące podczas wojny zagraniczne placówki paryskiego Komitetu Narodowego Polskiego i warszawskiej Rady Regencyjnej przekształciły się w urzędy dyplomatyczne i konsularne odrodzonego państwa. W listopadzie 1918 r. w MSZ w Warszawie utworzono Wydział Konsularny, przekształcony następnie w departament, w którym w 1921 r. pracowały 54 osoby. Pierwszy konsulat RP powstał w listopadzie 1918 r. w Berlinie. W 1921 r. Polska posiadała na świecie 64 urzędy konsularne, w tym 42 konsulaty zawodowe i 22 honorowe. Przy 17 poselstwach funkcjonowały wydziały konsularne.
Protokół konferencji przygotowującej powstanie Komitetu Narodowego Polskiego z siedzibą w Paryżu, zawierający postulat roztoczenia: „opieki cywilnej nad Polakami w zachodnich państwach sprzymierzonych”, Lozanna, 9 i 10 sierpnia 1917 r. (AAN) Władysław Mazurkiewicz, naczelnik Wydziału Konsularnego w Sekcji Politycznej MSZ od listopada 1918 r. do marca 1919 r., zdjęcie późniejsze (NAC). Karol Rose był pierwszym polskim konsulem (jako konsul generalny w Berlinie od 15 listopada 1918 r. do 1924 r.). Na zdjęciu nota Poselstwa RP w Berlinie informująca o przejęciu kierownictwa placówki przez Karola Rose pod nieobecność posła, 30 marca 1920 r. (Politisches Archiv des Auswärtigen Amts, Berlin). Po odzyskaniu niepodległości administracja w Warszawie powoli przejmowała dorobek instytucji niepodległościowych działających za granicą. Na zdjęciu pismo Ministerstwa Spraw Zewnętrznych do Komitetu Narodowego Polskiego z prośbą o informację dotyczącą utworzonej sieci konsularnej, 28 stycznia 1919 r. (AAN) Komitet Narodowy Polski – projekt: „Organizacji Placówek Konsularnych Państwa Polskiego”, Paryż, kwiecień 1919 r. (AAN) Paszport dla Jadwigi Głuchowskiej, wystawiony przez konsula RP w Chicago, 11 listopada 1919 r. (AMSZ) Ministerstwo Spraw Zagranicznych w Warszawie prosi Komitet Narodowy Polski w Paryżu o wystąpienie do rządu brazylijskiego o „agrément” dla Józefa Okołowicza, który otrzymał nominację na konsula generalnego, Warszawa 24 czerwca 1919 r. Pierwszy urząd konsularny (Konsulat Generalny RP w Berlinie) rozpoczął pracę już w listopadzie 1918 r. Na zdjęciu siedziba tej placówki w 1924 r. Wpis na pierwszej stronie „Rejestru Obywateli Polskich” prowadzonego przez Konsulat RP w Helsingforsie, 3 stycznia 1920 r. (AMSZ) Paszport na formularzu „Przedstawicielstwa Państwa Polskiego w Finlandii”, 9 października 1920 r. (AMSZ) Ostatnia strona Konwencji konsularnej między Polską a ZSRR z 18 lipca 1924 r., widać podpisy i pieczęcie osobiste Kazimierza Wyszyńskiego (kierownik Poselstwa RP w Moskwie), Karola Poznańskiego (kierownik Wydziału Ogólnego w Departamencie Konsularnym MSZ), Wiktora Koppa (pełnomocnik Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych RFSRR przy Radzie Komisarzy Ludowych RFSRR) i Borysa Steina (Boris Sztejn, kierownik wydziału Polski i Pribałtyki Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych RFSRR) (AMSZ). Akt nominacji na konsula RP w Brukseli podpisany przez ministra spraw zagranicznych Józefa Becka, 30 marca 1934 r. (zbiory prywatne Andrzeja Nagórnego). Drukuj Podziel się treścią: